گر تو باشی دگرم با دگران کار نباشد ...

گر تو باشی دگرم با دگران کار نباشد

دل پر مهر توام خانه اغیار نباشد

هر که دیدست رخت مست دو عالم شد و حیران

عاشق روی تو گشتن به خدا عار نباشد

فلک آمیخته با عرض که روی تو ببیند

با چنین جرم عجب دار که بر دار نباشد

هر کجا نام تو آید همه خیر است و سعادت

گر نباشد دگر آن محفل اخیار نباشد

زخم صد سرزنش غیر به جان می خرم ، آخر

آنکه شد محو گلی در حذر از خار نباشد

دل سپردیم به راهی که همه رنج و فغانست

نیست گنجی که در آن محنت و آزار نباشد

راه کوی تو پر از دام رقیبان حسودست

ورنه راهی که بود راه تو دشوار نباشد

دل "مهجور" پر از مهر شما شد به عنایت

ورنه در محفلتان جای گنهکار نباشد

دلم از کید و حسد شوی به اکسیر محبت

دل تاریک دگر محرم اسرار نباشد